Niet over een struisvogelhals beschikkend stapt hij niettemin zoals een emoe het zou doen. Hij hikt over het voetpad. Het hoofd schommelt alsof ter hoogte van de halswervel een naad los kwam te zitten en het had mij geenszins verbaasd als het heen en weer was gaan tollen.
Auto's schuiven over het wegdek. Grote auto's en kleine auto's, een gek in een fluogele jas, de louche uitbater van een veilingzaak, een echtpaar waarvan allesbehalve duidelijk is wie de moord zal plegen.
Een Afrikaan met witte sterren op z'n slappe broek ontcijfert de sporen op een kleine griffel.
Een fietsende sirene met goudgeel haar en volle, diepe blik komt aan het kruispunt tot stilstand. Ze remt, tikt met een tip het asfalt aan en alle auto's stoppen.
Twenties stomp gulpt uit het open raam en de rozelaar is leeggebloed.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten