dinsdag 15 oktober Er is veel gebeurd en er is niets gebeurd. Zo was er hevig protest bijvoorbeeld bij de uitvaart van Priebke in het Italiaanse Albano Laziale, op het lichaam van Yasser Arafat zouden geen sporen van polonium aangetroffen zijn en in Irak was er een aanslag op een Soennitische moskee waarbij, toen ze 't natelden, 17 doden gevallen waren.
Of een van deze feiten samenvalt met het telefoongesprek van Kelly, die zich in de commandopost aan de rode tafel bevindt, en Michaël, die zich weet ik veel waar bevindt, is niet bekend. Een half uur later betreedt Michaël de hall met een mededeling en het ontbrekende element. Kelly is er niet.
Jelle, Dries en ik zaten aan de commandotafel. We hebben net de eerste projectperiode van 2014 afgerond, een periode die door Dries gecoördineerd wordt en een verrukkelijke hoeveelheid presentaties combineert, met het toezeggen van Paulien is ook de derde periode zo goed als afgerond en zo ligt HOST op tafel, een door het Portugese Atelier Concorde bedacht project met partners uit Bristol, Londen, Lissabon, Brussel en Rotterdam. Michaël stapt door de corridor naar de zaal achterin, inspecteert de auto en wordt lyrisch als hij de motor ziet. Wat een prachtige motor, zegt hij. Zou het karretje nog rijden, zeg ik. Ik formuleer wat Steffie van plan was. Er naar Normandië, Scheveningen of Glasgow mee rijden. Of die moegetergde motor dat eigenlijk nog aan kan. Natuurlijk kan die motor zo'n rit aan. Wegenhulp komt er niet aan te pas, verneem ik, met een DAF in zo'n perfecte staat als deze rij je probleemloos naar Madrid. We luisteren naar de song van Steffie.
Aan de commandotafel, na een plaspauze, komt het gesprek op HOST. We graven ons in de mogelijkheden die het addendum biedt.
Meer zeggen over de plannen van unit drie is voorlopig niet aan de orde. Stijn en Kelly hebben een plan, we vernemen ook wat het eventueel worden kan, maar ze willen nu toch eerst met Antoine overleggen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten