donderdag 17 mei 2007

donderdag 17 mei

14u00

Telefoon van Dirk en de vraag (deemoedig) of de croxruimte vandaag open is - met zo'n feestdag, ge weet maar nooit.

Het in werking stellen van de crox-machine vereist elke keer opnieuw een aantal handelingen. Vandaag zijn het er om een of andere reden meer dan gebruikelijk:
(a) De container verplaatsen.
(b) De lichtsculptuur en de internetconnectie inpluggen.
(c) Het fotokopieerapparaat van de gang naar de mediaruimte rollen. In de corridor staat het in de weg. Ook in de mediaruimte staat het in de weg.
(d) De diverse belichtingsapparaten in crox3 activeren: het zaallicht, de 20m lange bekisting met indirecte verlichting boven de display in de gang, het lampje op de tafel, de diaprojector.
(e) De stekker van het lichtcircuit van de kubusruimte inpluggen.
(f) Dweilen.
(g) De kartonnen dozen met de eerste vracht verzamelingen uit Oudenaarde één voor één van de corridor naar de mediaruimte brengen en bovenop de kubusruimte stockeren.
(h) De boekjes van Patrick Modiano even apart nemen (om straks door te nemen).
(i) De inhoud van één van de kartonnen dozen - die met een verzameling polkadots van Windy - min of meer lukraak weer in de kartonnen doos werpen, nadat de doos omver kantelde, en vaststellen dat het flesje (een van de vele ingrediënten) gelukkig niet gebroken is.
(j) De kartonnen dozen met hertenkoppen - die Stief nog niet stockeerde - in de smalle tussenruimte plaatsen.
(k) Het licht in crox2 aansteken.
(l) Controleren of de discman in de kubusruimte functioneert. Is niet het geval.
(m) De kuip ter linkerzijde van het aluminium aanrecht vullen met stomend heet water.
(n) De vloer vegen. De blaadjes van het geitenblad, een hartelijke plant die de gevel van het belendende pand siert, verspreiden zich - zij het op sporadische wijze - tot helemaal achterin de hall. Dit bijeenvegen, er wat speeksel en sigarettenpeuken aan toevoegen, een korte bedenking over het Tractatus Logico-Philosopicus voorrang geven en de hele zaak dumpen.
(o) De glazen afwassen.
(p) De kuip ter rechterzijde vullen met heet water, voor het spoelen.
(q) De rommel van het barmeubel verwijderen en de nieuwste editie van H-art, nummer 21, zo positioneren dat het alerte gezicht van de kunstenaar naar de bezoeker toe komt te liggen.
(r) De laptop opengooien.
(s) De glazen spoelen en in het hangrek aanbrengen.
(t) Het aanrecht reinigen met een vochtig doekje.
(u) Twee croques met cambozola, tomaat en salami klaarmaken.
(v) Een lek mosterd op het schijfje tomaat aanbrengen. Mosterd van Tierenteyn van Mosterd en Azijn. Bij Tierenteyn kochten we chocolade toen Sigrid van Juliet bevallen was.
(w) De crox-box openen en een nieuw bericht aanmaken.
(x) Een bizar, kinetisch geluid waarnemen. Het deksel van de croque monsieurmachine openen en vaststellen dat de kaas en de tomaat bovenop de broodjes bleven liggen.
(y) Dit euvel herstellen. Het wordt kaas met praatjes:
(z) Een bezoeker verwelkomen. Kleine gebruiksaanwijzing bij het werk van Dirk Zoete. Dat van Morrens kent hij. Ook enige aanbevelingswaardige hartelijkheden: niet in de stront trappen.
'Begrepen', knipoogt de bezoeker.

Ik heb geen tijd om me met het updaten van de enyclopedie bezig te houden. Er zijn meerdere bezoekers en een kunstenaar heeft een cd-rom met werk bij.
Later is er nog een kunstenaar, een zekere Fernando Terzini - vertrekt binnenkort voor enige tijd naar Italië. Afspraak eind juli.

17u - Jos

Jos heeft foto's bij en heeft op de foto's getekend. Ge moet dat eens bekijken, zegt hij.
Interessant, geef ik toe. Ik vind niet alles goed maar toch bijna alles. Niet dat ik het zelf gemaakt had willen hebben. Geef mij maar Corot. Geef mij een Corot en ge hoort me niet.
'Die tekening,' - de tekening is een chaotische wemeling van lijnen en krullewieten - 'vind ik niet goed,' zeg ik.
'Ja ja, toch,' zegt Jos. 'Dat is een Indiaanse tekening.'
'Met stiften van uwen kleinen?'
'Ik heb intussen al veertig stiften liggen op mijn tafel. Gij vindt dat niet goed, ik vind het wel goed."
Er zitten een paar rare en markante tekeningen tussen.
'En ge hebt veertig stiften op uw keukentafel liggen?'
'Veertig.'
'Veertig?'
'Veertig.'

Jos brengt de Slingerende Brug te berde. Een rechte brug is een rechte brug. Als ge een rechte brug een duwke geeft wordt het een slingerende brug. Ge moet dat in reliëf zien. 't Is een manier om de mensen langer over het water te laten rijden.
Gelijk die brug ten zuiden van Salamanca, zeg ik.
-'Waar?'
Die brug over de Taag. De Taag is er op zijn breedst. Net voor ge Extremadura binnenrijdt.
Nog een idee: de dokken tussen de Voormuide en de Dampoort opengooien; er water van maken. Ook dat parkeerterrein aan het rondpunt opengooien en er water van maken. Daar twee bruggen over smijten, één voor het verkeer in zuidelijke richting, één voor het verkeer in noordelijke richting. Een net zo simpele als geniale vondst.

In de corridor naar crox3 staan twee vrouwen over de display met tekeningen gebogen. Ze nemen hun tijd om het werk van Morrens te bekijken.

Jos is van plan om op te stappen, bedenkt zich. 'Weet ge wat,' zegt hij, 'ge moet een petitie opstarten. Geen gazetten meer lezen als ze niet over interessante dingen schrijven.'
'Weet ge waar zo'n kwaliteitskrant tegenwoordig over schrijft? Dat Vaast Colson zich op Art Brussels een werkske van Walter Swennen heeft aangeschaft. Max Beckmann in Amsterdam, enfin, daar kunt ge moeilijk naast kijken. Ja, 't is niet moeilijk om over Max Beckmann te schrijven. Ze doen het in hun broek bij de gedachte dat ze over iets anders zouden moeten schrijven dan de carrière-move van een of andere BV-kut. En over Max Beckmann is in het lang en in het breed alles bekend, ge moet al zwaar aan de heroïne zitten om uit de toon te vallen met een recensie over een retrospectieve van Beckmann.'
Jos heeft zich bedacht. Hij neemt plaats op een van de barkrukken en leunt tegen de muur aan, draait een sigaret en begint over Lux, een nieuw programma op Canvas. In de eerste aflevering zit Tuymans. Tuymans zit de hele tijd door te paffen. Die hetze tegen tabak tegenwoordig. Ge zoudt ze een draai geven, beaam ik. Ge kunt toch veel beter roken als een ketter dan op uw tachtigste als een seniel wijf in een comedy - vermomd als 'het leven zoals het is' - debiliteiten op de scheten latende medemens los te laten.
Het ergst van al zijn al die religieuze debielen. Als ge die tegen de muur zet, zijn we van een hoop gezever af.

'Of er meer dan één tijd en ruimte bestaat,' vraagt Jos zich af. 'Ik ga dat eens aan Jan vragen.'
Hij opent één van de schetsboeken, net terug uit Oudenaarde, het kleinste, het heeft een groene kaft.
'Wat vindt ge hiervan?'
Dat vind ik niet zo goed, zeg ik. Kierewiet. De andere tekeningen zijn beter.
'In elke kunst zit de bosgeesten,' zegt Jos. 'Ge hebt het mythische gedeelte, en een realistisch gedeelte.' Mythisch is niet het juiste woord: 'Noem het fantasie.'
'Over Van Gogh weet ik ook iets,' zegt hij. 'Dat hij nooit lang bleef hangen bij hopeloze zaken.'

De vrouwen, die intussen sinds meer dan een uur in de croxruimte rondhangen, eerst in de zaal van Morrens, later die van Zoete, vinden het zeer goed.

Jos stapt op. Zijn eerstvolgende project is een tenstoonstelling in Link. 'Ik zal mijn best doen om er wat propere tekeningen bij te hangen,' zegt hij. 'Zo proper als Van Gogh zijn tekeningskes. Properder gaat niet lukken.'
Hij betreedt crox2 en bekijkt het werk van Dirk Zoete. Hij bekijkt het werk van Dirk Zoete en neuriet. Het geneurie van de kunstenaar. Van de kunstenaar die het werk van een andere kunstenaar bekijkt. Het moet niet altijd van dezelfde kunstenaar zijn. 'Pom pom pom,' zingt Jos, 'pom pom pom.'
Het werk van Dirk spreekt tot eenieders verbeelding. Het is werk van een niveau van Broodthaers.
Ik doof het zaallicht, ook de Morrensruimte, en sluit de poort. Ook het werk van Morrens is totaal miskend. Met spijt in het hart betreed ik de buitenwereld. Helemaal achterin het woonerf spelen kinderen. De klok van de Machariuskerk slaat 6 keer. Verweg in de binnenstad is een hels lawaai van schetterende en toeterende auto's. Ik wandel naar de brug. Tinka belt me.

18u20

Tinka, de suppooste van het Palmarium en het liefke van de suppooste, bekijken het werk van Dirk Zoete.
Ik sla een van de boeken van Patrick Modiano open, La Jeunesse, en lees de eerste zin: 'Les anfants jouent dans le jardin et ce sera bientôt l'heure de la partie d'échecs quotidienne.'

Geen opmerkingen: