zaterdag 26 mei

18u05

Kersen, cupcakes, twee boterkoeken, paprika chips, peanuts.

Yannick had de dvd nodig die voor de videoprojectie van Ian gebruikt werd. Ik rij naar de Mediamarkt. Zoals gebruikelijk is er een dvd in promotie. Joris installeert het werk van Ian.
In crox2 staat een massa volk. Het vermoeden dat het om familie, kennissen en vrienden van Liesbeth gaat, wordt later door Liesbeth bevestigd.
Iemand vraagt of ze mag roken.
Nancy informeert me over vliegjes in de witte wijn. Hoeveel vliegjes, vraag ik. Eén vliegje, zegt ze. 'Witte Mezcal wijn,' grapt Joris. 'Kunt ge er het vliegje niet uithalen', zeg ik, 'met uw vinger?'

Veel mensen zo op het eerste zicht die hier voor het eerst komen. Van de vertrouwde gezichten voorlopig alleen Nicolas Leus. Hij heeft twee Orvals gedronken en is een beetje over zijn toeren.
Een bloedmooie vrouw betreedt crox3. Yannick geeft me een tik tegen de schouder en zegt: 'C'est la soeur de Marie. Une princesse.'
De hele familie van Marie woont in België. De stockruimte achterin is voor de helft in tentoonstellingsruimte veranderd - hier is het werk van Marie. Marie wou een niche.
De ouders van Marie staan in de smalle doorgang en bekijken het werk. Ze wonen in de omgeving van Tienen, verneem ik.
Mieke, de vriendin van Nicolas, vertelt dat ze voor de bibliotheek van Merelbeke werkt.
Nicolas komt er bij staan. Ik begin over de collages in croxboek NR 7. 'Het zijn geen collages, het zijn schilderijen,' merkt Nicolas op. 'Had ge er beter geen tekeningen van gemaakt,' zeg ik, 'van die collages.'
'Het zijn geen collages, het zijn schilderijen,' herhaalt Nicolas.

Ik begeef me naar de bar en wordt aangesproken door une fille belle et charmante, elle demande un pintje et un 'w'-itte 'w'-ijn. C'est beau ça. Lu en haar echtgenoot - hoe heet ie weer, ik vergeet z'n naam altijd.
Yannick onderbreekt mijn overpeinzingen met de mededeling dat de muzikanten elk moment kunnen arriveren. In de stockruimte zoeken we het materiaal bijeen om een tafel te fabriceren. 'Je doute, je doute que ça sera assez grand,' zegt Yannick. Hij bedoelt de plank.

Ik vang een flard van een gesprek op: '...ik ken niemand die met zoveel overtuiging over niets kan praten.' Zegt iemand over iemand.

De lamp die Morrens gebruikte om de display op het tafelblad bij te lichten, bevindt zich voorlopig op het barmeubel en zorgt er voor een omfloerst kader. Enkele bezoekers bekijken de film van Ian. De film is net opnieuw begonnen. Joris herkent de plek waar het 'object' ineengeflanst werd - het atelier van Samir Boudia vlakbij De Sterre.
Om een of andere reden wordt de offerblokdief te berde gebracht - een sympathieke doordrijver.

Nicolas spreekt me aan over een bezoekster die er intussen al vandoor is, een Doctor in de logica - ze doctoreerde met 'Over de logica van het toeval' - en voegt hieraan toe dat hij langzaam vrede begint te nemen met zijn boekske.
'De teksten en de foto's zijn ok,' zeg ik, 'maar die collages...'
'Maar het zijn geen...!' Hij lacht.
In crox2 staat Dimitar naar de foto met de boksers te kijken. Zijn donkergroene schoudertas is versierd met een hamer en sikkel. Silvia en Dimitar wonen in Londen. Silvia is 5 maanden zwanger.

De muzikanten: Xavier (uit Brussel) en een zekere Benjamin Franklin. Samen vormen ze de gelegenheidsformatie De Historiaens. Benjamin Franklin, barbu, timide. We bespreken waar ze hun gerief het beste kunnen opstellen.

Pieter Bauters klampt me aan, van de GM-groep. 'Hoe ver kunnen we gaan,' wil hij weten. Met het project, bedoelt hij. Het GM-project is geprogrammeerd voor herfst 2008.
Hij vertelt over een negatieve ervaring. Een of andere kunsthistoricus die hem had uitgenodigd voor een project begon zich met zijn werk te bemoeien - tot en met de materiaalkeuze toe. 'Ik had geen controle meer over m'n eigen werk,' stelt de kunstenaar, 'kreeg het gevoel dat ik mijn eigen werk niet langer maken kon - dat ik 'zijn' werk aan het uitvoeren was. Kunsthistorici versmachten je'.
Met kunsthistorici moet je opletten, beaam ik.
Resultaat: hij had er geen zin meer in, in dat opgeklopte gedoe (curatoren die het werk van de kunstenaar manipuleren, die de kunstenaar onzeker maken, die de kunstenaar aansporen om ander werk te maken) en keerde de scene gedurende enige tijd gedégouteerd de rug toe.

Liesbeth stelt me voor aan Ji-Yeon Sung, een Koreaanse fotografe die in Parijs woont, Fred Morin en Laurence. Laurence du côté de Bourges - woont in Parijs. Fotografen. Georges Tony Stoll komt er bij staan. 'L'anarchie totale crée une responsabilité totale.'
'Bien dommage que ceci c'est une vérité. On n'aime pas trop les vérités.'

De muzikanten besluiten om in crox3 op te treden, de zaal met het werk van Yannick, Antoine en Marie.
Mieke zegt dat ze al sinds drie dagen weer post heeft. Ook toen de staking begon bleef ze poststukken ontvangen.

Een vriend van Yannick, een zekere Benjamin, overhandigt me twee boekjes. Eén van de boekjes is Mycose NR 19 met een bijdrage over de 'Prix de la bande dessinée alternative, Angoulème 2006'. Bladzijden 44-51 tonen werk van Benjamin M. Het concert begint.
De Historiaens - Xavier en Benjamin Franklin - zitten frontaal tegenover elkaar aan een kleine tafel propvol electronische modules. Het eerste nummer, een repetitieve inventie, komt traag op gang. Na verloop van tijd dunt het publiek uit, alleen enkele diehards blijven over.

Marie houdt me een reeks kleine kaartjes voor. Ik mag er één van kiezen. De afbeelding is een reproductie van een van haar werken.

In crox2, waar het ene moment veel volk is, het andere moment niemand, staat Jos. We bekijken het werk van Liesbeth en komen er op uit dat onze voorkeur uitgaat naar een foto waarop een appartement te zien is. Voorin het beeld is een sofa, frontaal, diagonaal, massief, donker. Sofie betreedt crox2.
'Alda is in Noorwegen,' zegt ze. In Trönso, vlakbij de Lofoten. Wat doet Alda in Trönso?

Crox3. De repetitieve sound pakt de ruimte in. Benjamin, l'homme au chapeau, des lunettes noires, deux bières, une pour chaque main, cravate noir, les cheveux d'un rock-star - het woord Mycose op z'n teeshirt, wijdbeens. Hij amuseert de toehoorders, staat vlakbij de muzikanten die zo opgaan in de soundscape dat ze hem wellicht niet eens opmerken.

JDW treedt aan. Hij en Nicolas hebben het over het boekje, croxboek NR 7. Later Sofie en de berichtgeving 'Alda in Trönso'.
'De boomgrens is daar herleid tot 10 centimeter - zo goed als het zeeniveau.'
-'En gaat dan ondergronds.'
'De bomen groeien er omgekeerd. Wat je ziet zijn de wortels.'

'Er zijn zoveel BV's,' stelt Sofie, 'dat er straks geen OBV's meer over zijn.'

'Wat is plagen in het Frans?' vraagt Ingrid. 'Blaguer?'

Yannick met de vraag of er een plek is waar de muzikanten kunnen overnachten. Fred stelt voor om voor twee matrassen te zorgen, Joris kan eventueel wat dekens inbrengen.

'Als ge geen goed werk hebt,' stelt iemand, 'maar wel een tentoonstelling, dan kunt ge beter de witte muren tonen.'

Een zwijnerige performance van Benjamin in de kubusruimte. Grand confuseur, certificat de con wallon. Op het barmeubel liet iemand een boek slingeren, 'Le Zèbre' van een mij onbekend auteur, Alexandre Jardin. Het boek is van Benjamin, l'homme au cheveux rock-star, deux bières, une pour chaque main.

Yannick: 'On fait de la ségrégation... La selection d'age.'
Le mot 'droit' lui amusait: qu'on n'a pas le droit. Qu'on n'a pas toujours raison - heeft hij gezegd, zegt hij.

Het is na middernacht. Het regent. Marie overhandigt me een cadeautje. We sluiten de croxruimte af en belanden in de Martino, aan het Zuid. Benjamin is stomdronken.
'Le contenu du crox-box ca sera salé,' grapt Yannick.
Benjamin bestelt een pizza sin nombre - min of meer zonder te beseffen wat hij op z'n bord zal krijgen. Hij is al content dat het een pizza is. Marie bestelt een hamburger - de anderen een specialiteit van het huis, de cheese & eggburger.

Ik open het pakje dat Marie me overhandigde.