vrijdag 8 juni

Het is tien voor twee. Een dame staat me op te wachten. Ik open de croxpoort. De hele voormiddag ben ik bezig geweest met administratieve beslommeringen en andere beslissingen. FF stuurde een rapport dat de nodige aandacht verdient. Hendrik belde me en er waren nog wat andere telefoons.
De persoon die me aan de croxpoort opwacht, een charmante en elegante dame, heeft een Franse naam, Juul Sadée. Ze woont in Maastricht. In 2003 of 2004 had ze een project in het instalraam van Experimental Intermedia, aan de Saasekaai. We hebben elkaar toen heel even ontmoet. Later heeft ze met Lieve D'hondt samengewerkt. Dat ze een jongensnaam heeft, is in Nederland niet echt uitzonderlijk.
We nemen een boekpublicatie door, 'Situations', een langwerpige publicatie met oranje kaft. Het is een recente publicatie.
De publicatie levert tal van connecties. Vorig jaar had ze een project in Atlanta, Georgia. Andy Dietzler, een Amerikaan, een componist, hij werkt voor www.idroms.com. Juul en Andy ontmoetten elkaar in Gent tijdens de opening van het project in de Sassekaai. Andy had een beurs van de Koning Boudewijnstichting en toerde door Europa. Juul ging in op een voorstel van Andy en kwam in Atlanta terecht. Het project in Atlanta werd een audio-installatie. Het audio-materiaal had 4 componenten. 1 was een walsje dat ze op akkordeon speelde. 'Wat voor akkordeon?' vraag ik. Goh... De akkordeon was een kleintje, twee reeksen akkoorden, meer niet, en enkel majeur. Een product uit Amerika. Hebben ze akkordeons in Amerika? Tiens. Dat ze naast bommentapijten ook de akkordeon exporteren verbaast me. Juul heeft het walsje digitaal bewerkt: het ene moment is de muziek veraf, het andere moment dichtbij.
Geluidsband 2 is een aantal interviews met studenten en andere personen die ze in Atlanta ontmoette. 'Wat doe je als je thuiskomt? Waar ontmoet je elkaar? Eten jullie samen?' Dat zijn enkele van de vragen die ze stelde. Uit de antwoorden bleek een patroon. In Atlanta, Georgia, ontmoeten ze elkaar tijdens Thanksgiving. Mensen ontmoeten blijft beperkt tot samen uit of een etentje. Dat ze zeiden: 'We leven in een bubble. Onze auto is een bubble, ons huis is een bubble.' Ze leven in een cocon. Het leven is een zeepbel. Met de omgeving, met het landschap, met alles wat zich buiten die bubble bevindt, hebben ze amper te maken. Ze zijn er niet mee bezig.
De derde geluidsband is die van een rapper, Psycho Origami. De rapper vertolkt een reeks notities die Juul in Atlanta schreef.
De vierde geluidsband zijn omgevingsgeluiden. Openbaar vervoer en zo. Maar ook beweging is een bubble - we verplaatsen ons in auto's, in trams en in metrotoestellen, in vliegtuigen en diepzeeduikers. Ook het denken is een bubble, een cocon, een kamer, een beperking.

Recent heeft Juul ook met Lieve D'hondt samengewerkt. In 2005 hadden ze een project in de Dordogne. We nemen beeldmateriaal door.
Voor het Dordogne project schreef Lieve de notities, Juul de verhalen. Er is een website van dit project.
Dordogne was maart 2005, verneem ik. Je ziet het op de beelden, het is een koud landschap. Zo vroeg op het jaar is de Dordogne een bar gebied.
Lieve en Juul hebben er in een huis gelogeerd. Op een van de foto's is een kleine kamer te zien. Voor het raam staat een met folie ingepakt tafeltje. Ze zaten met z'n drieën aan het tafeltje. Onder het tafeltje hadden ze een elektrisch kacheltje.
Met z'n drieën? Wie was de derde persoon. Frank en Ine. Lieve was er niet. Frank en Ine wonen in Le Cabre du perdu.
Een uitgangspunt: de veranderingen in (of van) een landschap. Een raam op het noorden; hoe 's avonds het licht verandert.
Geluid is een wezenlijk onderdeel van het werk. Een tekening samen met Lieve. Op het blad papier een aantal piezzo-elementen. Dat zijn contact-microfoons. Ze tekenen op het blad papier. De piezzo-elementen registreren het geluid van het tekenen.

Liesbeth zit in crox3 een boek te lezen.

Juul vertelt over nog een project. Ze had een project met een autistische jongen. Een bepaald segment van de actuele kunst, bedenk ik, heeft last van autistische reflexen. Actuele kunst en autisme - het is een interessante invalshoek. Autisme is de beperking van het eigen wereldje, briljant, beperkt en zonder discours.

Een opsomming. 1 is de handeling van het maken, 2 is de handeling van het verzamelen, 3 is de handeling van het gaan.

Johan Verschaeve. Ik noteer het adres. Afspraak maandag eerstkomend, namiddag.

Juul vertelt een verhaal. Centraal gegeven is een schilderij van Philippe Sadée, een Haagse schilder uit midden negentiende eeuw. Familie. De titel van het werk is 'De Schelpenzoeksters'. Een restaurateur kwam er op uit dat het geen echte Sadée is maar het werk van een onbekende schilder. De n van de aanduiding 'naar Sadée' was weggekrast.
Een foto van mensen op strand. De tekening van een wulk. Videostills van een handeling: het uitknippen van de schelp uit een foto, het knipsel archiveren en in een doosje stoppen.

In de film van Ian zijn ze opnieuw op het pleintje aanbeland vlakbij het Administratief Centrum. 'Ja, da's wel raar hé,' zegt iemand. Dan het hoempadeuntje.
Liesbeth is ervandoor.

Wim De Waegeneer schaft zich een exemplaar van croxboek NR 7 aan. Nicolas is niet echt tevreden met het boek. Hij moppert.
Liesbeth komt aanstappen. Het gesprek komt op de aquariums van Wim. Hij kweekt meervallen. Ik herinner me dat we het enige tijd geleden over een gekke salamander hadden. De axelotl, weet Wim. Wim weet alles over dingen waar wij niets van afweten. Een larve. Wordt gewoonlijk geassocieerd met de Azteken. Blijft een larve. Valt in zekere zin buiten de evolutiesfeer. Is kannibalistisch - ze eten elkaar op. Hebben geen pigmantatie.
Nog zo'n gekke salamander: de grottenolm. En dan zijn er soorten, echt van die vieze beesten, zonder poten of met heel kleine stompjes.
'Ja ja, allemaal lepralijders,' merkt Liesbeth op. We bekijken een filmpje, 'The Battle of the Species', over een buffeltje. Het wordt overrompeld door leeuwinnen, tuimelt in een rivier, de leeuwinnen proberen het aan land te dreggen, een krokodil valt het in de rug aan. Eenmaal aan land getrokken ziet het er naar uit dat alleen nog mes en vork ontbreken. Mama en papa kafferbuffel hebben de kudde gealarmeerd. Zo'n troep kafferbuffels heb je liever niet als buurman. Ze stormen naderbij, strategisch goed doordacht, omsingelen de leeuwinnen die zich aan het kalf tegoed doen. Een van de mannetjes chargeert. Twee leeuwinnen nemen de benen, een derde pirouetteert in een salto mortale door de lucht. De kudde voert nog een charge uit, het kalf krabbelt overeind. Intussen gaat de linkerflank van de kudde achter een van de leeuwinnen aan, de rechterflank hergroepeert zich, sluit de overgebleven leeuwinnen in. Het kalf ontsnapt, verdwijnt in de kudde.

Alligatoren - met klemtoon op de o. Van radiator. Als gladiator vermomde alligators.

Nog bezoekers. Erik van EL. Hij is zeer te spreken over het project van Yannick, Antoine en Marie.
Dan Jos en de aanstekelijke lach van Wim.