woensdag 13 juni

12u30

'Zal ik een kop koffie maken?'
'Jawel, goed idee, koffie,' zeg ik.
Uit de werkplaats dringt de stem van Mark Van Den Hoof tot me door.
'Die fantastische stem van Marc Van Den Hoof,' merkt de gastheer op.
'Dit is er eentje over Randy Weston.' Hij bedoelt van de jazznachten op Klara.
'Suiker?' wil de gastheer weten nadat hij eerst gedurende enige tijd in de ijskast een karton melk zoekt.
'Geen suiker, dank u,' zeg ik. 'Mag ik een bokkepootje?' In de klassieke verpakking zitten nog 4 bokkepootjes. Bokkepootje mag.
We nemen plaats voor het computerscherm in de werkkamer.
De heer des huizes tikt op Klara een uitzending met muziek van Ellington aan.
Naast het luxueuze beeldscherm en een set Harman luidsprekers (de bassen bevinden zich onder de werktafel) kwam een uiterst divers assortiment voorwerpen op het tafelblad terecht, onder andere een half dozijn purperen metrotickets, een zwarte huistelefoon, een vulpen van het merk Schaeffer, een mailart op de achterzijde afgestempeld als NR 1645 en het naamkaartje van Iris Manzanares. De bureaulamp is er een met een blauwe lamp.
'Dat is een daglichtlamp,' merkt de eigenaar op. De enveloppe in de plastiekfolie bevat een set oude radiolampen.
Er is de Mirovisa, of l'agenda "Robot", gemaakt in Kopenhagen. Het mechanische apparatus staat op woensdag 13 juni. Onder het beeldscherm een flesje blauwe inkt van Pelikan en in een New York aangeschafte marker van Sharpie. De zwartwitfoto's, het zijn er twee, tonen een portret van JDW op driejarige leeftijd en een dubbelportret met de oudere zus. Wat verderop, voorbij het beeldscherm, een geheugensleutel en een oude vloeischommel.

Zou volledigheid veronderstellen dat we niets over het hoofd zien - of, voor de volledigheid, dat we ons helemaal niets weten te herinneren? De blinde schrijver bijvoorbeeld die voor het eerst de werkkamer van schrijver dezes betreedt en een opmerking maakt over de groene schrijfmachine - een mooi ding. En later, als bundeling, lyrisch over de schaduwen onder de plooistoel.
Zou volledigheid veronderstellen dat we alle kennis prijsgeven - alles aan de vergetelheid prijsgeven - waarom niet, bekijk de wereld. Aan de vergetelheid geven wat de vergetelheid toekomt, alles.
Een zadelklem. De vulpen desnoods. De restanten van een fles Madeira.

Live at The Confucius Restaurant 1955, een set van Tristano en een dubbel van het Gambit label. Annick is in de tuin bezig, Gilles met Nederlands.
Sophisticated Lady in een versie met Ray Brown on bass en Duke aan de piano. Het nummer is opgedragen aan Blanton. Het mooie is: Duke laat Brown aan het woord - de grootmeester in een bijrol.

Lennie, Ramey, Denzil.

Op het niet-digitale bureaublad ligt het formulier van een mysterieuze zending - 'die blijft verdwijnen,' merkt Johan op.
We doen mailtjes naar Kurt D, Marc C en Michaël B. Later ook een mailtje naar Philippe V. De nieuwe reeks croxcards ziet er veelbelovend uit. De track is Lover Man in een versie van Tristano - en Van Den Hoof op Klara.

Een foto: Virginia Woolf op jonge leeftijd - de in het water gesukkelde. Dat doet me denken aan De Over Het Paard Getilde.
De laatste zin van het vijfde en laatste deel van de dagboeken die ze bijhield is hallucinant.
De laatste waarneming die met woorden werd uitgedrukt: 'L. is doing the rhodedendrons...' De L is van Leonard.
In die laatste zin van Woolf doet L wat struikjes - de rhodedendron is een vaak voorkomende soort in parken en tuinen - enige ogenblikken later stapt ze in het water.
Dat ze verdronk is bekend.

De stoelen van Stam zijn met donkergroen leder afgewerkt, een frame van roestrvij staal.

Annick is in de tuin bezig. In de kruidenhoek ontdek ik zurkel en bieslook, de lavas is hoog opgeschoten, er is bloedzuring, citroenmelisse en twee soorten salie. De dragon is geen dragon maar oregano. Lievevrouwbedstro, aardpeer, hop. Annick vult aan: mislukte tijm, marokkaanse thee, appelmunt, pepermunt en peterselie, twee door slakken kaalgevreten struikjes. De stokroos is interessant. Er is vingerhoedskruid en weegbree, smal en breed, mannetjesvaren en paardebloem en leeuwenbek.

15u

We stappen in het autootje en rijden naar de croxruimte, overschouwen het muizenorgie (vreselijk), selecteren wat croxcards, van elk specimen tien stuks, en rijden naar Limerick vlakbij het Sint-Pietersstation.

van aan Oolf: Herostratus, Over onsterfelijkheid en vergankelijkheid van literaire werken, van Fernando Pessoa.
Oolf aan van: Papiers collés 1, Georges Perros. "Le nombre d'individus rencontrés, fréquentés. Les sains, les toniques, les tourmentés, les dilettantes, les artistes, les indifférents, les engagés, les fonctionnaires, les cultivés, les autodidactes, les poêtes-poêtes, etc. Perdu le goût de juger selon l'intelligence ou la sottise, la bonté ou la rage. Perdu le goût de juger.'

17u

Het werk van Perros is een loutering. Het is ontroerend. De pastrami is een delicatesse en de venkelsalami is lekker.

De entrecote, 600g. Mee aan tafel zou kunnen als er geen andere afspraak was.