In Decamerona van Pasolini heeft Giotto het laatste woord. Pasolini heeft de hele film opgebouwd rond dit moment, de kunstenaar die afstand neemt van het gemaakte ding en wenst dat het bij die droom gebleven was.
Je zou kunnen zeggen dat een werk pas ontstaat nadat het net zo goed totaal mislukt had kunnen zijn of zoals Georges Perros opmerkt, dat het begrijpen van een kunstwerk het werk niet vervolledigt of beëindigt, integendeel, zonder duidelijk begrip van wat de kunstenaar beoogd had kunnen hebben is er geen begin. 'Il s'agit de savoir ce qu'on veut attraper.' (Papiers Collés II, page 180) En de nachtmerrie van het probeersel dat niet eens een mislukking is want op een elementaire manier zonder het traject dat tot die mislukking geleid had kunnen hebben.
Melanie telefoneert me, steekt een doos campechano bianco binnen en bierglazen van Voisin en Dupont. We drinken slappe koffie, Stef en Florin hebben een selectie uit het recente tekeningwerk aan het project toegevoegd, Stef reinigt de vloer, Ian springt binnen, Olifant komt een kijkje nemen, de gaten worden geplamuurd en de muren krijgen waar nodig een laatste likje verf. We dumpen het afval en werken de bekabeling af. De dag tolt als een vloed van gebeurtenissen.
Rond een uur of zes spoelen de eerste bezoekers aan. Later heeft Guy het duivels moeilijk om de muziekinstallatie aan de praat te krijgen tot iemand ontdekt dat hij de hoofdkabel in de verkeerde connectie plugde. In de bar is er een helse drukte. Johan springt bij, later Lieve, de zus van Frips. Veel volk, schoon volk. Met Alda en Sofie komt het gesprek op P.J. Harvey. HOW TO CONQUER PJ HARVEY is voorlopig geen succes. Sofie heeft geprobeerd om P.J. naar Antwerpen te krijgen maar dat is om een of andere reden mislukt. De dames zijn het er over eens, ook Caroline kwam er bijzitten: P.J. is een buitenaards wezen. Olifant en Frips zijn dikke maatjes. 'Een toffe kat.' Ze neemt de trap naar het platform boven de kubusruimte en overschouwt de gelederen. Dat duurt amper een ogenblik. Olifant springt overeind, gaat op onderzoek uit, riekt een spoor.
Guy had een setlist opgemaakt, had de volgorde wat aan te passen, met die reverb in de grote zaal klonk niet alles even goed, Lelo Nazaire bijvoorbeeld, dat deed het niet. 'Is niet zoals thuis he.' We luisteren naar Xero Slingsby & The Works. Traden eind jaren tachtig met enige regelmaat in 't Damberd op.
Het Schilderproject wordt op gemengde gevoelens onthaald. 'Het zijn wel mooie glazen he,' zegt iemand. 'Twaalf gekocht en twaalf gekregen.'
Guy licht de setlist toe. Ik had Oana en Eva aan elkaar voorgesteld. Huguette is de moeder van Manor Grunewald. 'Met een stuk in zijn kloten had m'n vader,' vertelt Wiels, 'Christianne gezegd. In plaats van Christine. Maar 't is dan toch Christine geworden.' Enfin, hij heeft nu zelf een kleine, Maari, hij spelt het twee keer, 't is een dochter. Als 't een zoon geweest was, verstaat ge, wat ze niet wisten, dan was het net zo goed Maari geweest.
De set begon met Gestalt et Jive, een Duitse groep. Dan Dr. Nerve, een plaat van midden jaren tachtig, en de Blitzoids, een kruising van Smetmag en The Residence. X-legged Sally zou de mosterd bij Dr. Nerve gehaald hebben, legt Guy uit, de beginperiode van Dr. Nerve. Andere tracks waren Joe Farrell en Ornette Coleman. Van Ornette iets uit Science Fiction. Paul Bley met Rambling, iets uit een Live optreden van Rein de Graaf en Intergallactic Blow van het Globe Unity Orchestra uit de laatste LP die ze gemaakt hebben, de cover is een werk van Wassily Kandinsky.
Badebukse dacht dat er een illegale Miles Davis tussen zat maar dat is niet het geval. Het gesprek komt op Fred Frith. Guy heeft hem twee keer bezig gezien, eerst met Tom Cora, later in Limelight. Badebukse zag Frith in Amsterdam, in 1972, een concert met Henry Cow.
'Wooh, amaai,' zucht Guy.
'Ik weet nog zeer goed: de lichten gingen aan en een walm van hash steeg op.' Beefheart duikt in de hifi. Badebukse herinnert zich dat Zappa tijdens zijn eerste Europese tournee in het Gentse Casino optrad, in dezelfde zaal wellicht waar ze vorig weekend The Singing Painters op het programma hadden.
Na Beefheart volgt Django. Mag ik wat tabak, vraagt Marc. Hij rookt een sigaretje. 'Ja, het eerste van het jaar.' De bezoekersaantallen zijn uitgedund tot een handvol.
Allez, vooruit, een sigaret is een sigaret.
Godverdomme, Wiels bestelt een koffie. We hebben geen koffie, brul ik. Het gesprek komt op barensweeën. Marc wil de witte aansteker. Milledju, we waren vergeten dat hij een sigaret aan het roken is.
Godverdomme, Wiels, dat ge een kleine hebt. Ja, het begon 's ochtends, zegt Wiels. De weeën, bedoelt hij. Dat zien we door de vingers, er is geen moment zonder weeën. Marc grijpt de witte aansteker, we vullen de glazen bij. Dat het 's ochtends begon, Wiels herinnert het zich alsof het gisteren was. Er waren veel andere gebeurtenissen. Badebukse en Nancy zijn in gesprek, Wiels glundert. Past op van die zetel, zei hij. Ze hebben een zetel. Past op van die stoel. Er is een stoel en het wijf woest van barensnood, ze kon gelijk tegen alles tegelijk aanbotsen. Als man kunt ge daar weinig aan doen. Wat zoudt ge kunnen doen. Huguette vertelt over haar bevalling, Wiels bestelt een koffie. 'Er moet een hoefijzer op kunnen liggen,' vindt hij. We lachen.
Het werk van Carole, daarover sijn we het eens.
Wist ge, zegt Guy, dat die State of Union LP geproduced werd door Elliott Sharp. Nee, dat wisten we niet. Wiels wil nog een koffie. Door wie? Elliott Sharp. Met één t of met twee t's? Twee. Lieve is er al een hele tijd eerder vandoor, Frips sorteert de flessen, iemand brengt de eerste zin van Cosmos van Witold Gombrowicz te berde. Of we de hoes van die LP van Dr. Nerve willen zien. Alala, dat is die Kandinsky. Ja maat, die gast kost schilderen. Toont dat eens - Badebukse maakt een gebaar. Guy trots als een gieter met die plaat naar Badebukse die met Nancy aan het praten was. 'Dat is goud, dat is diamant en dat zit in twee plastiekzakken,' lacht Badebukse. Ze zijn vertrokken. Later komt het gesprek op de vraag of Django nu een of twee vingers miste.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten