tochtje

Kwart na negen. Het donkert al. Op de autosnelweg lange rijen oranje straatverlichting.
The Autostrada A1 (known also as Autostrada del Sole, literally "Motorway of the Sun"), is an Italian motorway that connects Milan with Naples via Bologna, Florence and Rome. At 754 km, it is the longest Italian autostrada and is considered(1) Lange bomenrijen sluiten de berm in. Ik bevind me in een grijsblauwe verkeersstroom ter hoogte van kilometer 39 - maar van welk punt 39 kilometer verwijderd?
Ter hoogte van Drogenbos is het verrassend druk op de autoweg. Duisternis zakt over het landschap. Richtingwijzers duiden Namur/Namen, Mons/Bergen en Charleroi aan. Rechts van de weg is een coca-colahoogoven. Drogenbos van de ochtendradio. Verkeersellende, ongeval waarin twee vrachtwagens betrokken zouden zijn die dwars door elkaar heen reden, negendertig kilometer file.
De Zenne, een wegparking, die op het grondgebied van Ruisbroek, afslag 19 wordt aangekondigd, er hier afgaan levert normaal gesproken Beersel op, wat verderop afslag 19, het staat nogmaals aangeduid, ook dat wie er hier afgaat normaal gesproken in Beersel belandt. Het asfalt glimt. Het is vochtig en glimt. Afslag 21 levert Halle en heeft twee rijstroken. Een flinterdunne film bedekt de voorruit.
Met 100 km per uur ben ik het traagste koetswerk op de openbare weg. Ik heb alle tijd. Racen zint me toch al niet. Zo'n gek in een cartooneske worst op wielen die aan 40.000 km per uur aan een stuk door voorbijflitst. Natuurlijk hou ik van Tex Avery. Daar gaat het ook net om: ik ben het traagste vehikel op de autoweg.
Het geluid op het dak van de auto en de zienderogen afnemende zichtbaarheid geven aan dat de Atlantische storing in volume toenam. Terwijl het ter hoogte van Drogenbos inderdaad relatief droog was, bevind ik mij opeens in een ziedende regenstroom. Ik activeer de ruitenwissers. Wat later passeer ik Waterloo en een bord rechts van de weg dat aangeeft dat ik Waals-Brabant binnenrij.
Wegenwerken zorgen voor extra verkeershinder. Onder de auto's die voor me uitrijden of aan een slordige 130 km per uur langszij komen is een brede waaier van op damp lijkende druppelsluiers waar te nemen. Ik passeer de industriegronden van Nijvel, Nivelles Nord, passeer een bord dat opnieuw afslag 19 aanduidt. De autosnelweg vorkt: rechtsop Paris en Mons, linksop Charleroi, Liège, Namur, ik rij onder de brug van nog een autosnelweg door en bots bijna tegen die ene auto aan die nog trager rijdt.
Net voor Charleroi neem ik Charleroi Aerodrome. Even voordien kwam een vliegtuig laag boven de autosnelweg hangen.

ARRIVALS
In de hall, waar honderden mensen dicht opeen gepakt staan, worden volgende vluchten verwacht (heure prévu):

Casablanca 23:00
Vilnius 22:55
Budapest 01:30
Bari 23:15
Pescara (geen tijdstip)
Comiso 23:15
Tanger 22:45
Tenerife Retina Sofia 22:45
Tenerife Retina Sofia 22:50
Venice Treviso 00:30

En ten slotte ook nog Thessalonique, zonder tijdstip. Ik wacht op iemand uit Thessaloniki. Het verwachte tijdstip is 22:55. De vlucht uit Thessaloniki zou geen vertraging hebben. Dat geldt ook voor het vliegtuig dat enkele uren eerder boven het beton van de vlieghaven van Pescara opsteeg.
Op enkele na hebben alle andere vluchten wel vertraging. Vilnius komt 55 minuten later aan dan oorspronkelijk gepland, Budapest 2u45 later, Bari en Comiso kampen met een half uur, de vlucht uit Venetië liep een vertraging van 1u35 op.
De vluchten uit Tanger, Thessaloniki en Tenerife daarentegen lopen vroeger binnen dan het geplande tijdstip.
Om tien voor elf begroet ik de meteen alomtegenwoordige Dimitris Ameladiotis. Na de betaalautomaat begeven we ons naar de ondergrondse parking. Vijf minuten later rijden we noordwaarts. Dimitris is de mening toegedaan dat hij in Brussel Zaventem aan land ging. Ik probeer hem uit te leggen dat zijn vlucht op Charleroi was en dat Charleroi zich om een of andere reden ten zuiden van Brussel bevindt. We belanden in ziedend noodweer.

(1) Wikipedia.