Ik weet niet 100% exact waar ik me bevind, maar ik ben in elk geval Nîmes gepasseerd. Rechts van de weg staat het overal in Frankrijk gebruikelijke bord dat de ene keer een regio of een departement, een andere keer een stad of het passeren van een rivier aangeeft: AVIGNON, staat er, cités des papes. Boven de autosnelweg, ik moet toegeven dat ik me, nu ik dit schrijf, niet herinner of dat ter hoogte, ongeveer ter hoogte, net voor of misschien net na de midden de wegrand aangebrachte mededeling is, hangt nog een bord waaruit af te leiden valt dat ik sortie 23 nemen moet: Pont d'Avignon - Remoulins - Uzès - Pont du Gard.
Sortie 23: een dor grasveld waarvan het areaal volledig samenvalt met een braakliggend terrein dat door de lussen van de autosnelweg veroorzaakt is. Cipressen. Aan de péage, wat verderop, heb ik 5 euro te betalen. Ik noteer het tijdstip: halfvijf.
Aan het eerste rondpunt neem ik rechtsop. Ik kom op een tweevaks, later drievaks, tussen olijfbomen en wijngaarden. Vijf dagen eerder was me niet opgevallen dat de bomen aan de wegrand geen wilgen maar olijfbomen zijn - toen kwam ik van Orange, meer noordelijk, de invalsweg liep parallel aan de Rhône (aan de oostelijke arm van de Rhône), dit keer van Nîmes, zuidwestelijk van Avignon.
Le Boulou: ik pik iemand op die naar Toulouse wil. Simon heet hij. Hij komt van Montalba, een plek hoog in de bergen die zich boven de loop van de Mondony bevindt, woont in de buurt van Bordeaux, is straatmuzikant en wil nog dit jaar naar Cuba reizen.
Le Boulou, Narbonne, Béziers, later Montpellier, vanaf Béziers richtingswijzers die Agde, le Cap d'Agde, Sète en Mèze aanduiden. Strakblauwe hemel.
De weg naar Avignon, waar ik dit keer vanuit het zuidwesten op afsteven, is een drievaks met 90km als maximaal toegelaten snelheid. Op gegeven ogenblik, aan een rondpunt met uitvalswegen die op een zone d'activité aansluiten, de mededeling dat ik nog 6 minuten van Avignon verwijderd ben, en dan duurt het niet lang voor ik de Rhône onder me heb, twee keer opeenvolgend, eerst de westelijke, dan de oostelijke arm. De verkeerscirculatie is gereduceerd tot één rijstrook. Vanaf de tweede brug is het Palais des Papes te zien, Avignon dat als een zandkasteel boven het landschap uitsteekt, een tel later de stadswallen, nog wat later het station, rechts van de ring om Avignon, portail Saint-Michel ter linkerzijde.
Ik neem portail Saint-Michel, ga rechtsop en parkeer vlak bij het hotel waar ik enkele dagen eerder verbleef, Hotel Magnan, een tweesterrenhotel. School is out, tieners stappen over het wegdek, ook in Rue Cassat, wat deel uitmaakt van het doolhof van smalle straten en steegjes.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten