la chasse aux syllabes (59) Mans

Over de Loire ligt een houten, een uit planken vervaardigde brug. Voorbij de brug gaat het wegje onder een spoorweg door en dan slingert het zich tegen de flanken van een bultige glooiing de hoogte in. Halverwege die flank, op een kilometer of zo van de houten brug, rechts van de weg, daar staat het bord: MANS. Er is een berm en boven die grotendeels met dorre grassen begroeide berm een groen koord dat het hele eind terug tot een heel eind verderop de rand van een graasland afboordt. Aan de wegrand staan essen. Links is een naar de linkeroever van de Loire hellende weide en daarboven, het eigenlijke rivierdal zit deels in deels achter een bomenrij verscholen, zijn de toppen van la rîve droite. Die toppen zijn niet anders dan die van rîve gauche, alleen bevind ik me op rîve gauche en alleen hierdoor zijn er geen toppen, zelfs niet het vermoeden daarvan. Er is een grazige helling, graasland afgeboord met koordje, groen koordje, enige vorm van activiteit - zone d'activité, plaats van hier laat ik nu toch eerst even een scheet, et cetera - dat alles is verweg, of, als het niet helemaal zo verweg zou zijn, niet nu, straks. Een grasvlakte dus, een koordje, en wat verderop, vijftig meter verderop en ook nog rechts van de weg, een crêmekleurige postbus en op die postbus de naam André Allibert. Fermier. Sans doute de eigenaar van de koeien die wat hoger op de helling op het graasland staan.