source

Ik betreed het winkeltje. De bron van de Loire is in het winkeltje. De Mt Gerbier de Jonc, een enorme rotsbult van vulkanische oorsprong, staat naast het winkeltje. Tussen het winkeltje en de vulkanische rotsbult is een wegje met kraampjes waar je onder andere geitenkaas, honing, confituur, streekwijn en sleutelhangers kopen kan. In de streek staat niet één rotsbult die ook maar in de buurt komt van de Mt Gerbier de Jonc, een als een enorme tiet boven het zo al wulpse landschap uittorende rotsformatie. De bron van de Loire is in het winkeltje. Het winkeltje is tot op heden de dichtst bij Mt Gerbier de Jonc gelegen plek waar het eerste spoor, lees bron, van de Loire gevonden werd. De eigenlijke bron, bedenk ik, is in de berg. De uitbaatster, een dame van een jaar of vijftig, heeft geen weet, om het zo te noemen, van historische bronnen. La Ferme de la Loire, zo heet de plek, stond er ongetwijfeld eind negentiende eeuw al. Het gebouw heeft een leien dak. Het bronwater stroomt uit een houten buis in een met leisteen vervaardigd, rechthoekig bassin dat zich in het gebouw vindt. In een van de korte zijden van het bassin zit nog een buis, een van metaal dit keer, waaruit het in het bassin voorradige water in een met een rooster afgedekte afvoer stroomt. Boven het bassin staat volgende mededeling:

HOMMAGE du Sancerrois à la Loire
Reine et Mère de son Vignoble MCMLXVII
"La Sabotée Sancerroise"
"Le Prix Littéraire des Vins de SANCERRE"

Het nabij gelegen restaurant heeft alle kenmerken van late jaren vijftig. Het begin van het toerisme zoals we het ook vandaag nog kennen. Ik stel me een vloed van prentbriefkaarten voor. Inkt.