Midden de Loire, op een afstand ruw geschat van 15 kilometer van Lac de Villerest, in de meest noordelijke Gorges de la Loire, wat net ten zuiden van Lac de Villerest begint, in de Michelin op bladzijde 211 (Roanne, in het noorden, is de dichtsbijzijnde agglomeratie, in het zuiden is er ook nog het iets kleinere Montbrison, in het westen Vichy), bevindt zich op het grondgebied van St-Priest-la-Roche, nederzetting in de heuvels boven de meanderende stroom, een kasteel, kasteel is misschien wat hoog gegrepen, het sympathieke Château de la Roche, een speelgoedkasteel, zo ziet het er uit, waarover voor het eerst in 1260 geschreven werd. Het heeft drie torens, één kleine, smalle toren (waar de prinses verbleef), één grotere maar desalniettemin toch niet echt grote toren met venstergaten op het stroomafwaartse verloop van de Loire, en dan nog een toren, ook niet meteen mega-indrukwekkend, met venstergaten die op de Loirebocht uitgeven, stroomopwaarts, waar zich het voor het Château de la Roche grootste gevaar bevindt, het wassen van de stroom. Je ziet zo dat zich hier geen veldslagen voordeden. Het kasteel is te klein om ernstig te nemen. Los van het feit dat het parterre, opgetrokken op een rots die zich midden de Loire bevindt, af en toe tot de kuiten onder water staat en dat dan wellicht niet aan maar op tafel wordt getafeld, is dit ongetwijfeld, met alles wat zich sinds de dertiende eeuw in Frankrijk aan geschiedenis heeft voorgedaan, één van de veiligste plekken geweest. Dat staat ook zo op de Franse versie van wikipedia. Het Château de la Roche heeft alleen met overstromingen te kampen gehad. Dat werd zo erg dat het er in de zeventiende eeuw als een kippenhok begon uit te zien. Begin 20ste eeuw werd het gekocht door een industrieel uit het nabijgelegen Roanne, die het restaureerde in laat-Gothische stijl. Net voor wereldoorlog twee, lees ik, werd het bedreigd door de mogelijke aanleg van le Barrage de Villerest. Het dreigde onder het wateroppervlak van de Loire te verdwijnen. EDF kocht het aan in 1965. De barrage overigens werd pas in 1984 in gebruik genomen. In 1993 verkaste het eigendomsrecht naar het vlak bij gelegen St-Priest-La-Roche. Ze troffen veiligheidsmaatregelen. Er kwam een brug tussen het kasteel en de rechteroever, wat niet wegneemt dat de Loire het parterre nog altijd onder water zet zodra het debiet van de stroom te hevig wordt.
De linkeroever is een beboste rotsbult. Op de rechteroever zit iemand vlak aan de oever naar het kasteel te kijken. De schaduw op het water, van het kasteel, gaat mee stroomafwaarts. Voorbij de bocht, stroomaf, heeft de Loire een mosgroene kleur. Stroomop spiegelt de Loire het wolkenloze blauw.
Een klein, sympathiek kasteel zonder andere herrie dan het vlieten van de stroom.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten