zondag 16 december

ontmoetingen

Vandaag is het boek er een van Bataille, Georges Bataille. 'L'expérience intérieure' in een Gallimard editie uit 1990 met 'Dans le cercle' van Kandinsky op de cover. Ik sla het boek open op bladzijde 75 en lees: 'Le tiers, le compagnon, le lecteur qui m'agit, c'est le discours. Ou encore: le lecteur est discours, c'est lui qui parle en moi, qui maintient en moi le discours vivant à son adresse. Et sans doute, le discours est projet, mais il est davantage encore cet autre, le lecteur, qui m'aime et qui déjà m'oublie (me tue), sans la présente insistance duquel je ne pourrais rien, je n'aurais pas d'expérience extérieure.'

's Avonds tafelen in du Progrès waar ik lamsribstuk met warme seizoengroenten besteld had. En waar ik de notities vergeet. Aan het belendende tafeltje zit een man die lange tijd voorzitter is geweest van de grootste schaakclub van Gent. Hij bestelt Tong en neemt een krant door. Du Progres zit afgeladen vol. Ik viel er binnen rond een uur of halfzeven, ze hadden geen tafel, pas tegen een uur of acht zei de kelner. Dus ik zak af naar het Sphinx-café. Hier doet zich een bijzondere gebeurtenis voor. Ik open de deur van het café. De deur, een donkere ruit, knalt tegen een meisje aan die vlakbij op de vloermat zit en aan het spelen is. Het blonde meisje, ze draagt een rode rok met witte polkadots en een zwarte huzarenbroek, valt pardoes omver en begint luidkeels te krijsen. De moeder komt tussenbeide, excuseert zich. Sorry, met die deur, ik had haar niet gezien, zeg ik. Een ondraaglijke en ontzettende verschrikking deed zich voor. Dan luidkeels kabaal, minutenlang, Annelou soleert. Het meisje heet Annelou, verneem ik. De moeder tilt het kind op de ouderlijke arm. Ik heb een Tongerlo blond besteld. Nel doet de bar. He, dag Nel. En Annelou op de arm van mamalief. De mama van Annelou is Daniële Van Zuijlen. Ja, die huilbui. We lachen. Annelou zit op de arm van mamalief. Daniële en Bart, haar man, hadden tot voor kort een kunstinitiatief in Hoorn, boven Amsterdam, Hotel Mariakapel. Ze hebben het initiatief aan jonge mensen overgelaten, Sef Peeters zit er in het bestuur. Zelf wonen ze intussen in Gent. Bart, voluit Bart Lodewijks, maakt deel uit van het Bernadette-Moskouproject van S.M.A.K, ze hebben een appartementje in de Parklaan. He, kijk eens, Annelou, dankzij jou kennen we die meneer...! Als ze opstappen probeert Annelou, twee jaar oud, haar mantel aan te trekken. Gaat als volgt, ze werpt het kledingstuk achterwaarts (en zo te zien zonder het minste idee van wat er de bedoeling van had kunnen zijn) over zich heen, het kledingstuk tuimelt door de lucht in een wijde bocht over blonde Annelou en belandt voor haar voeten op de vloer. He wat is dat nou. Ze probeert het nog eens. Na verloop van tijd heeft Annelou het jasje aan, Daniële kijkt om en zwaait.

In 't Damberd twee jonge mensen die een ska-groepje hebben. Ook hier is 't best druk. Er is een avond met dichters geweest. We praten en ik noteer de crox-gegevens op een papiertje. Kom eens af, zeg ik.
In crox was 't niet zo'n drukke dag, twintig mensen, dertig misschien, voor een zondag is dat qua bezoekersaantal aan de lage kant. Gerd en wat vrienden kwamen een kijkje nemen, Anne en Icare (elle déteste Tournai), Carole sprong binnen, Icare heeft een takje geplukt. Ook Oolf en Annick waren van de partij, Oolf ziek als een otter. Straks vliegen ze naar Amerika. Oolf had een belangrijke mededeling. We namen wat tijd voor Giuffre, ah ah hahaha man man man, dat concert van Giuffre en Hall in 1960, te gek voor woorden. Voor de kerstperiode trekken ze naar Tampa, een stadje in Florida ergens ten noorden van de Everglades. Het zit er tjokvol alligators dus dat wordt opletten met Boris el Salvage. Annick legt uit hoe zij de situatie inschat: 'Daar is het water. (handgebaar wijst diepte aan, tafelblad, vloer) Daar zitten de ali's. (onder het tafelblad) Hier is het gras. (afstand tussen daar en hier bestaat uit hoog opgetrokken metselwerk) En hier loopt Boris.' Flint is uitgestorven, lacht Annick, tijdens de wintermaanden trekt 80% van de bevolking naar het zuiden. In Florida bulkt het van de oudjes. Oolf trekt bleek weg, ik kots in de vuilniszak.