kooplustigen schuimen over de stoeprand. Hoeveel mailtjes ik te beantwoorden had is na verloop van tijd onduidelijk. Met Frank over de adviesgroep en een conclusie, dan het project van Sarah & Jelle en de tweede editie van BRAINBOX. De login van de encyclopedie lijkt opnieuw te functioneren en dan toch weer niet. Er is post, het Agentschap Kunsten en Erfgoed laat weten dat er voor 2007 een bijkomende indexering wordt toegekend.In het atelier is de rust teruggekeerd na het ongenode bezoek van vorige week. Terwijl ik aan het schilderen was had iemand zich in de duisternis van het appartement tot aan de deur van het atelier gewaagd. Wat een brutaliteit. Gedurende enige ogenblikken binnen handbereik: een dvd-box met onder andere La Voie Lactée en Tristana van Luis Bunuel en van Wenders een verzamelbox waarop naast Falsche Bewegung ook Die Stand der Dinge en Paris Texas figureren.
Het project van Oolf is niet woensdag maar vrijdag. The Boy Next Door van Giuffre met een sound die aan Toots Thielemans denken doet, Wilford Middlebrooks on bass en de altijd verbluffende Jim Hall. Ah ah hahaha die Giuffre man man man. Het was Oolf die zich na dat fabelachtige concert van Ornette Coleman in een standje 'way back near the pool' een dubbelcd van Giuffre aanschafte. Later kwamen we er op uit dat Giuffre begin jaren negentig een reset had gedaan van The Life Of A Trio met Bley en Swallow. 'His passion for counterpoint' verduidelijkt Philippe Carles van Jazz Magazine, 'and its infinite possibilities. It is out of question to reduce his work to' (enzovoort), enfin om maar te zeggen. Anders dan tenoren als Coltrane en Dolphy is Giuffre iemand die het niet van kracht maar van verfijning en een subtiele toon hebben moet, ik citeer Carles: 'a seemingly quiet and unhurried force, of writing mostly in minor keys, playing more with breath and its exquisite variations than with power'. Two For Tumbuktoo doet me aan die grap over Shakespeare denken. Share speak, Onehand Willy. Het Parijse publiek, het gaat om een live opname uit 1961, zorgt voor een luidruchtig maar aanvaardbaar en tot op zekere hoogte aangenaam background spektakel. He jongens, ja, jullie daar, jij, ja kom eens hier, kom eens hier, heb je, heb je zopas niet Veronique De Cock ingetikt op Google, vertel eens op, vertel ja precies, vriendje, ha ha ha, jawel, Veronique De Cock naakt als ik het goed, kom kom kom, vooruit, niet jokken, haal het instrument boven, Live at Peeps van die Yusef Lateef heeft er niets aan, wat zeg ik, komaan vooruit, jongens geef er een lap op, het godenkind braakt op je bakkes en in dat braaksel zoek je naar de dichtsbijzijnde knop, vlug vlug, anders missen we Familie.
1 opmerking:
De combinatie van enthousiasme, verfijning en talent! Een winnend team voorwaar. Hier zal ik vaker komen.
Een reactie posten