Op heel erg jonge leeftijd stond ik in Nevele, waar ik toen woonde, voor een gat in de vloer van de speelplaats. Het bleek om een waterput te gaan, een zwart vierkant zonder deksel. Ik stond vlak bij de put, keek in het zwarte vierkant. Laten we aannemen dat ik vier of vijf jaar oud was. Veel kinderen bereiken die leeftijd niet eens. Tien jaar later was ik woest, tijdens zomaar een avond in een jeugdclub, in een dorp dat zich ver van die plek bevond, omdat iemand maar halsstarrig bleef zeggen dat alles een politieke betekenis had en geen andere betekenis kon hebben. Later deelde ik de overtuiging dat politici niet meer betekenis hebben en evenmin op een andere manier behandeld horen te worden dan de zweren op je gat. Je stemt er mee in.
In Nevele hadden ze toen een ezel op een veldje, vlak bij de vaart. Zo'n ezel heeft een veel te grote kop. Misschien stamt mijn sympathie voor viervoetige imbecielen met iets te grote oren uit die periode. In de keuken van opa was een geur van tabak, in het salon van oma een klok die op de schoorsteenmantel stond. Ik had een voorkeur voor de keuken van opa. De geur en het ruige gedoe van opa bevielen me. In de tuin van opa hing wit linnen aan een draadje in de bleke zon van oma.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten