vrijdag 30 augustus 2013

les récits de la Loire (2) bouche de la Loire

La promenade de Saint-Nazaire, Blvd Président Wilson, 17h30

Een grijze tanker komt de Loire opgevaren. Vanop Boulevard Président Wilson ziet het er naar uit dat de cargo lijnrecht op de groene boei afstevent, die het punt aanduidt waar de Loire in de oceaan verdwijnt, dat punt, veronderstel ik, waarvan na grondig onderzoek werd vastgesteld: hier is geen Loire meer; of liever, hier is wat vijftig meter verderop, landwaarts, eventueel nog als Loire in te schatten is zo dun, zo zout, zo oceaanachtig, reeds zo totaal zee geworden dat we het niet langer over Loire hebben.
De cargo passeert de groene boei, een enorme boei, ter linkerzijde, wat samenvalt met la rîve droite.
De baai van Saint-Nazaire (de routier Michelin vermeldt overigens alleen het noordelijk gelegen le Chenal du Nord en de Côte de Jade, de zuidelijke kustlijn van St-Brevin-les-Pins tot Pornic, waar ook nog la Baie de Bourgneuf is) wordt door een standbeeld in twee ongelijke stukken verdeeld. Het standbeeld bevindt zich midden het strand, plage du petit Traict, op een terrein met mosselbanken. Het stelt een vrouw voor die met wijdopen armen de promenade en het daarachter gelegen centrum van Saint-Nazaire begroet. Rechtsop, het verst van de Loiremonding verwijderd, is een yachthaven, links een boogvormig zandstrand waar zich in tegenstelling tot La Baule amper strandgasten bevinden.
Rivier of zee, net als in Lissabon, is het onderscheid niet helemaal duidelijk.
De tanker vaart de Loire op. Aan het eind van het boogvormige strand is een lange kademuur die stevig boven de baai uitsteekt en circa 300 meter ver in de Loiremonding staat. Aan het uiterste punt van dit bouwsel is een vuurtoren. De voorsteven van de grijze tanker schuift achter de pier door. Op het natte, door vloed bevloeide deel van het strand bevindt zich een meeuwenkolonie. Rimpelingen tekenen zich af, dunne golfjes die vanop de promenade gezien een rosse kleur hebben, daar waar de golfslag over zichzelf heen krult, buitelt, valt, verdwijnt.
De andere oever is veraf. Dun. Gezien vanop la rîve droite heeft de linkeroever, voor zover we het nog over oever kunnen hebben, geen betekenis meer. Wolkenloos blauwe hemel staat boven de Loiremonding.

Le Pont de Saint-Nazaire, een kilometerlange brug over de monding van de Loire, tot het westelijk van Nantes gelegen Indre de enige plek waar je naar de andere oever zou kunnen, loogt de Loire in een Mediterraanblauwe kleur, wat met de transparante, badkamerblauwe relingen van de brug te maken heeft.

Geen opmerkingen: