soirée d'été

Het geluid van een passagierstrein snijdt door het landschap. Ik werk de pesto rucola af. Dan, nijdiger en op gegeven ogenblik vlak bij de oorschelp: een mug. De kleine, zwarte kikvors is gegroeid. Wat hij met de huidige temperatuur in dit areaal uitvreet is niet bekend. Een rioolkikker. Op het terras van het belendende huis is gestommel. Dan die mug weer. Dan een nachtvlinder. Net na de middag wat onkruid gewied, hoewel ik het eigenlijk geen onkruid vind. Het zoemende geluid in de coulissen is van een autoweg. Hoog in het nog tere blauw, waaruit niettemin die toon van daglicht verdwenen is, staat een ster. Over het terras hangen vliertrossen, een pluisje drijft over het tafelblad. Dan nog een nachtvlinder. Geen idee of het dezelfde is; iets roester van toon me dunkt. Over het geluid van de treinen die bij hem thuis, hij woont in de Clementinalaan, achter de slaapkamer doorrijden, zei Max dat het geluid een stuk minder irritant is dan bv. dat van een sirene of een tram. Het langsrijden van de treinen heeft regelmatige tijdstippen zodat je uiteindelijk went aan het geluid. De goederentrein met een lengte van 700 meter is een uitzondering op die regel. Je houdt het niet voor mogelijk maar ze hebben tegenwoordig dus inderdaad goederentreinen van 700 meter lengte. Bijna een kilometer, voegde hij er aan toe.