Het begint aan het plein. Het blauw heeft een kleur van fris tafellinnen. Iemand heeft er vers bedgoed aangebracht. In het uitspansel zijn romige dampen. De strepen van verre bestemmingen staan dwars op die ene wolkengroep die, vanaf het plein bekeken, boven de agglomeratie hangt. De wolkdampen, boven de sluiers die zich net boven de daken bevinden, hebben een bruine kleur.
Vanuit de auto, die ergens op het plein staat: een lang uitgerokken wolk hangt boven het plein, westwaarts. De buik van de over het hele uitspansel uitgerokken wolk is zachtoranje, de rug heeft een grijsblauwe kleur, wollig, gekarteld. Felblauwe hemel. Boven de daken is een oranjegele nevel van wolkslierten.
Vlak bij de yachthaven aan de Leie ziet het er als volgt uit: het hemelblauw is dat van Henri Matisse. Cocktailblauw. Intens blauwe hemel. Er is een feloranje wolk, pal boven de yachthaven, aangedikte dameslippen of die van een clown. Het beeld is pertinent, in het blauw is een stoute glimlach. Maar, de grote wolk deint uit, verandert uiteenvallend in bizarre onderdelen. Ergens onderin hebben ze varkensrib op het menu. De grijsblauwe onderkant van de wolk heeft rosse flarden met een kleur die verwant is aan Byzantijns rood. Wolkdactylografie. Delta's, herhaling, haperingen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten